BYOU KARBAAT
Ik ben Byou Karbaat en ik kom al heel lang bij Miranda Hofmeester. Rond 2008 kwam zij voor het eerst op mijn pad, ik was toen 15. Ik ben bij Miranda terecht gekomen omdat ik problemen had met mijn pony, Odessa. Wij reden op het kampioenschap, en Odessa stopte er gewoon mee. Volledig in de staak en ging niet meer voor of achteruit. Dit gedrag zette zich thuis ook voort en met mijn toenmalige instructrice kwam ik er niet uit. Miranda heeft ons toen weer op de rit geholpen.
Ik heb het werken aan de hand er toen een tijdje bij gehouden maar vond het toen maar saai.. Ik wilde geen rondjes lopen in de bak, maar rijden en meedoen aan wedstrijden! Toen ben ik er eigenlijk mee gestopt, en pakte het werken aan de hand er alleen bij als rijden echt geen optie was door bijvoorbeeld het weer.
Ondertussen werkte ik al een tijdje in de stallen als weekendhulp en heb ik altijd mee gekeken met de trainingen van Miranda en hebben we goed contact gehouden. Toen er in 2016 een stageplaats vrij kwam bij Miranda wist ik gelijk dat ik deze kans niet kon laten schieten. Ik ondervond op dat moment veel problemen met mijn nieuwe paard Halo en wist dat ik er op eigen kracht niet uit zou komen en hij door de “reguliere manier” van trainen helaas zo is geworden. Dus de problemen moesten op een andere manier opgelost worden, en waar beter dan bij Hoeve Leeuwenstein waar er naar paarden worden geluisterd en er echt liefde voor paarden is, want dat heb ik in al mijn jaren bij Miranda wel geleerd. Iedereen die er voor open staat zal op alle mogelijke manieren geholpen worden.
Dus daar gingen we ergens in November 2016. Halo werd verplaatst naar Hoeve Leeuwenstein, en voor mij was het ideaal want het was vlak bij huis. De stage duurde 6 maanden en Halo en ik zijn er met open armen ontvangen. In het begin hebben we het echt heel erg moeilijk gehad. Hij was bang voor mij... Ik was bang voor hem... En we werden beiden steeds angstiger voor alles. Met heel veel geduld en kennis heeft Miranda ons uit dit dal getrokken. En met hele kleine stapjes ging het allemaal steeds beter. Tijdens mijn stage ben ik onder andere ook mee geweest naar Marius Schneider en heb ik zelf meegedaan aan een clinic van Marius met Halo. Het is altijd super om mee te kunnen doen aan de clinics die Miranda organiseert, je leert er heel veel en het is ook leuk om te kunnen laten zien wat je allemaal hebt geleerd sinds de vorige clinic!
Na een jaar bij Hoeve Leeuwenstein is Halo naar huis gekomen. Hier hebben we nog met regelmaat les, zo om te twee weken, en we gaan nog steeds met sprongen vooruit.
Dankzij Miranda ben ik Halo met andere ogen gaan bekijken, ik luister nu beter naar hem en kijk naar zijn gedrag en houding en kan daar nu veel beter op inspelen. Wij zijn niet langer bang voor elkaar maar hebben juist lol en zijn ook in voor wat gekke dingen, in plaats van altijd maar bang te zijn voor het ergste dat zou kunnen gebeuren.
Ik ben Miranda dankbaar dat zij mij en Halo weer tot een combinatie heeft gemaakt die plezier hebben in elkaar, en dat zij door zichzelf te blijven ontwikkelen, ook ons verder ontwikkelt.
MARIEKE DE GRAAFF
Mijn naam is Marieke de Graaff en dit is mijn verhaal:
Met de komst van Natan fra Kra ging mijn kinderwens in vervulling. Ik halverwege 40, viel voor deze deze mooie zwarte ijslander die net 4 maanden onder het zadel was. Veel rijervaring had ik niet, als kind reed ik bij de plaatselijke manege en sinds een paar jaar reed ik met mijn vriendin lekker buiten op superbrave tinkers.
Mijn eigen paard moest vooral braaf en betrouwbaar zijn en dat is hij ook, vanaf de eerste keer dat ik op hem zat heb ik me goed gevoeld bij hem.
Maar ik kwam er al gauw achter dat paardrijden op een eigen paard heel wat anders is.
Natan was jong, verre van gespierd, 4 ganger met voorkeur voor de tolt, behoorlijk lateraal aangelegd, bij minste geringe storing in zijn balans ging hij over in zweinepass. En ik ontdekte mezelf ….ben wat ouder , stijver in mijn gewrichten, beenlengte verschil, heup verschil, met rechts gaat alles makkelijker dan links…..
Ik volgde lessen, kreeg adviezen, moest soms oefeningen doen die ik niet altijd begreep maar die ook niet altijd lukte en toen begon Natan te bokken. En dat was een teken aan de wand, iets ging niet goed!
Onderzoek in de kliniek liet gelukkig niets zien en ergens in deze periode kwam Miranda in ons leven.
Elke dag als ik met mijn paard bezig ben, ben ik dankbaar dat het rechtrichten volgens de klassieke dressuur op mijn pad is gekomen.
Het geeft me inzicht in het opvoeden en gymnastiseren van mijn paard. Het heeft me de mogelijkheid gegeven om eerst de hulpen aan te leren met behulp van grondwerk, dit te begrijpen en daarna op mijn paard te oefenen, het helpt Natan en mij om nog steeds te groeien en het maakt ons trots dat we zover zijn gekomen.
Zonder het geduld, kennis en vertrouwen van Miranda was het plezier in paardrijden me allang vergaan. Ik ben heel gelukkig als ik met mijn paard bezig ben maar mijn lijf werkt niet echt mee, dat maakte me soms boos, verdrietig en paardrijden erg moeilijk. Had ik een meer doorgereden paard moeten kopen? Misschien maar dat was geen Natan op wie ik nooit bang ben en bij het woord “ḧo” stilstaat….
De fijne lessen, de aanwijzingen met gevoel voor ruiter en paard, hebben bereikt dat ik mijn paard met respect heb op kunnen leiden op ons beide tempo tot een fijn en mooi ontwikkeld dier.
Heel veel dank, Miranda.
SHARON VAN DER POL
XXXXXX